چرا کامل گرایی بد است؟

احتمالا این جمله را شنیده اید یا شاید واسه خودتان هم اتفاق افتاده باشه که ” من یک کاری را شروع نمی کنم یا اگه شروع کنم سعی می کنم کامل و بی نقص باشم” این یکی از خطرناکترین طرز فکرهایی است که خیلی از ما آدم ها ممکن است درگیرآن باشیم البته تعدا کمی از آدم ها ممکن است در تمام جنبه های زندگی شان کامل گرا باشند ولی اغلب آدم ها ممکن است در یک سری از کارها این نوع طرز فکر داشته باشند این نوع طرز فکر نشان میده که ما کامل گرایی هستیم

اما سوال اینجاست که آیا اگه ما بخوایم کارهایمان کامل و بدون عیب و نقص باشند ایرادی داره؟ این که هر کاری انجام میدیم از بهترین کیفیت ممکن برخوردار باشه؟ نخیر ایرادی نداره

اما سوال اینجاست که آدم کامل گرا چه زمانی دست به چنین کاری میزند؟ این دسته از أدم ها درهمان ابتدای مسیر میخواهند کامل و بی نقص باشند و بخاطر اینکه امکان چنین چیزی تقریبا صفر است دست از کار می کشند

ما انسان ها موجوداتی هستیم که وقتی میخواهیم در یک کاری مهارت  لازم به دست بیاوریم لازم است که آزمون و خطا بکنیم یا حداقل اینکه بپذیریم که در ابتدای مسیر ناکامل هستیم و لازم است تا با تمرین و دادن زمان این مهارت را در خودمان ایجاد کنیم بنابراین لازمه رشد و پیشرفت این است که به خودمان فرصت اشتباه کردن بدهیم اما آدم کامل گرا برای ماهیت انسانی اش احترام قائل نیست

کامل گرایی چیست؟

یعنی فرد مورد نظر یکسری استاندارهایی برای خودش در نظر گرفته که ضررهایش از منافع اش بیشتر است

مثلا فرض کنیم که یک نفر بخواد دونده شود بگه من زمانی در یک  مسابقه شرکت میکنم که نفر اول باشم چنین فردی هیچ وقت در چنین مسابقه ای شرکت نمیکند چون فرصت اشتباه کردن را از خودش می گیرد

مثلا فرض کنیم که میخواهیم مهارت نوشتن را درخودمان ایجاد کنیم اگه با این فکر که باید تمام متن هایم بی عبیب و نقص باشه و قلمم مثل نویسنده های حرفه ای باشه احتمالا هیچ وقت چنین کاری را شروع نمی کنیم

معمولا افراد در چین شرایطی خودشان را با بهترین های حرفه و حیطه کاری خودشان مقایسه می کنند و وقتی می ببنید به خوبی آن ها نیستند دست از کار می کشند و اجازه رشد به خودشان نمی دهند

کاملگرایی چه اثراتی دارد

• قوره نشده می خواهند مویز بشوند

این افراد به خودشان فرصت رشد نمی دهند و از همان ابتدا می خواهند عالی و بی نقص باشند مثلا میخواهند مثل یک فرد حرفه ای سخنرانی کنند یا مثل فردی که سال های سال است که عکاسی و فیلم برداری میکند فیلم تهیه کنند                مثل این می ماند که قبل از راه رفتن بخوای بدوید

• مانع اصلی کسب تخصص است

فرض کنید که تصمیم  گرفته اید تا یک مهارت را یاد بگیرد در اوایل کاملا ناشیانه و خنده دار به نظر می رسید چون هنوز اون مهارت را یاد نگرفتنید اما به تدریج تا تکرار و تمرین اشتباهات و خطاهای ما کم و کمتر می شود و سرعت انجام کار هم بالا یم رود ما معمولا با آموزش دیدن  بعد با اجرا و اصلاح آن ها مهارت مورد نظر را ارتقا می دهیم اما فرد کاملگرا این فرصت را از خودش دریغ می کند

• حس نفرت و انزجار

فرد کامل گرا دائما در حال گیر دادن به دیگران و عیب جویی و انتقاد کردن است این کارها باعث می شود از نظر دیگران به فردی ایرادگیر و منفور تبدیل شود به عبارتی پدر خود و اطرافیانش را در می آورد مثلا فردی که در حیطه فرزند پروی کامل گرا است دائما دارد به فرزندش گیر می دهد که فلان کار باید انجام بدی، باید فلان باشی، بهمان باشی و …..

مثلا اگه همه نمرات بچه اش 20 باشه و در یک درس نمره 18 بگیره دائما روی اون عدد 18 مانور می دهد که چرا در این درس نمره کامل نگرفتی؟ به جای دیدن نیمه پر لیوان نیمه خالی لیوان را می بیند

• ترس زیاد

آدم کاملگرا دائما ترس داره که مورد قضاوت دیگران قرار نگیره و تصوراش این است که دیگرن دائما دارند قضاوتش می کنند اگه این کار نشه چی؟ اگه نتیجه لازم را نگرفتم چی؟ اونوقت دیگرن در مورد من چه برداشتی خواهند داشت به عبارتی حاظر نیست بپذیره که در مسیر هر کاری که باشی اشتباه از اجزاء اجتناب ناپذیر رشد و پیشرفت است                                   یک لحظه تصور کنید همین مهارت خواندن و نوشتنی که الان دارید اگه در زمان کودکی کامل گرایی داشتید اونوقت قطعا هیچ وقت خواندن و نوشتن یاد نمیگرفتید چون ما در این مسیر کلی اشتباه کردیم و هر بار اشتباهمان را اصلاح کردیم تا تونستیم این مهارت ها را در خودمان ایجاد کنیم

• توجه بیش از اندازه به دیگران

افراد کاملگرا دائما توجه شان به دیگران نگاه است که در موردشان چی می گویند و تمام توجه و تمرکزشان بر این است که از نظر دیگران خوب به نظر بیایند به عبارتی حرف مفت مردم برایشان پر رنگ میشه به همین خاطر سعی می کنند با کاری نکردن خودشان را  مورد قضاوت و دید دیگران قرار ندهند

• ابزاری جهت اهمال کاری

یکی از بهانه های خوب جهت انجام ندادن کارهاست معمولا فرد کامل گرا با این کار یک بهانه شیک و باکلاس واسه اهمال کاری اش می آورد به جای اینکه بگه من آدم تنبل و تن پروری هستم که معمولا مورد انتقاد دیگران هم قرار می گیره با این کار  هم خود و هم دیگران را گول می زند

• تفکر همه یا هیچ

یکی از شایعتری جملاتی که از این افراد می شویم این است ” یا کاری را انجام نمی دهیم یا اگر انجام بدم باید کامل و بی عیب باشه”

اعتقاد این افراد این است که یک چیزی یا خوب است یا بد، فلان کس یا فرشته است یا عوضی. نمی پذیزه که همه ما آدم ها مجموعه ای از خوبی ها و بدی ها هستیم، به عبارتی که هر گلی می تونه یک خاری هم داشته باشه

راهکار

کامل باشیم یا کافی بودن

قطعا کافی بودن. چون ما انسان ها هیچ وقت نمی تونیم کامل باشیم، اصلا ذات طبیعت این است که هر چیزی که در آن وجود دارد می توان یک نقصی در آن پیدا کرد ما چیز کاملی نداریم                                                                                        البته می شود تمام تلاش خودمان را بکنیم و سعی کنیم بهترین خودمان باشیم اما باید بپذیریم که به عنوان انسان حق اشتباه کردن داریم و مهمتر از آن این است که حاظر باشیم  تبعات این اشتباهمون را هم بپذیریم

کوچک کردن کار

معمولا یکی از دلایلی که ما ممکن است با کامل گرایی به  عنوان روشی برای اهمال کاری ستفاده کنیم بزرگ بودن کار مورد نظر است  هر چه کاری بزرگ باشد احتمال انجامش کمتر است بنابراین یکی از بهترین کارهای این است که کارها را به اجزا کوچکتر تقسیم کنیم طوری که مقاومت مغز ما از بین برود

مثلا می خواهم برم یک ساعت ورزش کنم به کفش ورزشی ام را بپوشم تبدیل کنیم

ده تا بارفیکس زدن به گرفتن میله بارفیکس تبدیل کنیم

بجای نیم ساعت مطالعه کردن یا ده صفحه کتاب خواندن به باز کردن کتاب تبدیل کنیم

مقاله ساخت عادت های ماندگار را هم ببینید