هفت دلیلی که باعث میشه غیبت کنیم
تا حالا به این فکرکردی با اینکه می دانیم غیبت کردن کار بدی است اما باز هم انجام میدیم؟
مخصوصا در فرهنگ و مذهب ما این کار حرام است و احادیث زیادی دال بر این بد بودن غیبت بیان شده است
در یکی از این موارد بیان شده که کسی که غیبت می کند انگار گوشت برادر مرده خودش را خورده است
حتی در افرادی که به شدت مذهبی هستند این اتفاق می افتد. چرا با علم به اینکه می دانیم کار درستی نیست باز هم این کار رو می کنیم؟
احتمالا بارها احتمالا به خودتان گفتید دیگه این کار را نمی کنم اما بعد از چند روز دوباره به روال قبلی برگشتید
راستی چرا غیبت کردن در خیلی از افراد رواج دارد آیا ما صرفا به خاطر اینکه دیگران این کار رو می کنند غیبت می کنیم؟
یا به عبارتی به خاطر همرنگی اجتماعی است که ما هم غیبت می کنیم؟
یا شرایط محیطی و شخصیت خود ماست که ما از دیگران غیبت می کنیم؟
در این مقاله سعی می کنیم دلایل آن را ذکر کنیم
غیبت چیه ؟
غیبت کردن یعنی حرف زدن پشت سر کسی که راضی نیست پشت سرش این حرف زده شود.
یا اینکه که ما پشت سر کسی حرف هایی میزنیم که در حضور خود فرد نمی توانیم بیان کنیم
چرا غیبت می کنیم؟
غیبت یک سمی است که از طریق کلاممان منتشر می کنیم دلایل مختلفی واسه غیبت کردن وجود دارد
-
غیبت به دلیل حس تعلق به جمع
وقتی که می خواهیم به یک گروه تعلق داشته باشیم سعی می کنیم که خودمان را همرنگ اجتماع بکنیم
فرض کنید که شما وارد اتاق همکارت میشی و می بینی همگی دارند در مورد یکی از همکاراتون دارند غیبت می کنند
شاید بار اول به سختی خودت را کنترل کنید که حرفی نزنید ولی در بارهای بعدی این مقاومت از بین می رود
و به تدریج واسه اینک در جمع این افراد جایی واسه خودتان باز کنید شما هم شروع به غیبت کردن می کنید
بعد از مدتی می بینید که شما هم به راحتی دیگران را قضاوت می کنید البته می توانید از این کار دوری کنید ولی اغلب انسان ها حاضر به پرداخت هزینه آن نیستند
2. تربیت و آموخته هایمان
زمانی که بچه بودیم به تدریج از والدین و نزدیکانمان دیدیم که در مورد دیگران ابراز عقیده می کنند
و به راحتی حتی در مورد کسانی که هیچ شناختی هم ندارند قضاوت و داوری می کنند بنابراین ما به تدریج یاد گرفتیم که غیبت یک نوع ارتباط برقرار کردن است
-
حس مشترک
زمانی که با کسی در مورد یک فردی غیبت میکنیم باعث می شه که به هم نزدیک باشیم
به عبارتی وقتی می بیینم کسانی مثل ما هم این حس بد را دارند احساس بهتری پیدا می کنیم
یک ضرب المثل است که میگوید بدبختی شراکت را دوست دارد. کسانی که در جهنم رنج می برند نمی خواهند تنها باشند
-
احساس حقارت
زمانی که می بینیم کسی در یک زمینه بهتر از ماست شروع به بدگویی کردن می کنیم
تا احساس بد خودمان را تخلیه کنیمو به خودمان بگوییم که من هم می توانم.
به عنوان مثال وقتی می بینیم کسی در یک زمینه موفق است
مثلا وضع مالی خوب با یک زندگی عاشقانه رو داردو وقتی می بینیم خودمان از این شرایط محروم هستیم
حس حقیر و کوچک بودن به ما دست می دهد و حالمان بد می شود
بنابراین سعی میکنیم موفقیت این فرد را به شرایط یا یک رابطه ای گره بزنیم بلکه حالمان بهتر شود
بنابراین روی چیزهای بد متمرکز می شویم و شروع به غیبت کردن در مورد آن فرد می کنیم
-
مقایسه
وقتی افراد شروع به مقایسه کردن خودشان با افراد دیگه می کنند
و می بینند در مقایسه با کسی ضعیف تر هستند حالشان بد می شود
در این شرایط ذهن ما علاوه بر بالا به پایین هم نگاه می کنه
به جای اینکه در این زمینه خودشان را رشد دهند سعی می کنند کاری کنند که دیگران هم مثل آنها بشوند
و بیان می کنند که اگر بتونم چند نفر از این افرادی که بالاتر از من هستند مثل خودم پایین بکشم تنها نخواهم بود
پس شروع به غیبت کردن یا بد گویی در مورد آن ها می کنند.
مقاله چرا نباید خودمان را مقایسه کنید هم بخونید
-
فرافکنی
زمانی که من احساس بدم را به دیگران نسبت دهم به این فرافکنی می گویند
مثلا من تنبل هستم و به دیگران بابت این کار می گویم تنبل به عبارتی حس درونی خودم را فرافکنی می کنم
ما با قضاوت هایی که می کنیم احساسات بد خودمان را نسبت به آدم های دیگر فرافکنی میکنیم
و ضعف خودمان را نشان می دیم تا اون را پایین از خودم بکشم
شاید دیده باشید که بعضی ها به جای اینکه دست آدم بگیرند پای آدم را می گیرند
چون حس حقارت دارند که نمیذاره رشد کنه و نمی تونه ببینه کسی بالاتر از خودش باشه بنابراین درونا حس بدی داره
-
انتقام
بعد از اینکه حسادت و حقارت داشته باشند می خواهندانتقام بگیرند
چرا این فرد از من قوی تره؟ چرا از من بهتره؟
پس می خوان اون را ترور شخصیتی کنند البته به دید خودشان و فکر می کنند با این کار دلشان خنک می شه
در حالی که اینطوری نیست نه تنها خنک نمیشه بلکه هم خودشان و شخصیتشان را له کردن
راهکار مقابله چیه؟
دیگران آینه تمام قد ما هستند احتمالا تا حالا به جمله ادب را از که آموختی از بی ادبان را شنیدی
اما شاید خیلی دقت نکرده باشی، ما با دیدن کارهای بد دیگران به این سوال فکر کنیم
که آیا آن رفتار در من هم هست یا نه؟
هر وقت خواستی پشت سر کسی غیبت کنی ببین آیا این رفتار در شما هم وجود دارد یا نه
اگر جواب بله بود اون رفتار را اصلاح کن
پس هر وقت قلقلک شدی به این فکر کن که چه جاهایی غیبت کردی؟
آیا جمله ای که میخوام بگم خودم هم این شکلی هستم آیا خودم هم اون ضعف رو دارم؟
خودت را سرگرم کارهایت کن
وقتی که به کاری مشغول باشیم می بینیم که زمانمان ارزشمنده
و وقتی نداریم که در مورد دیگران حرف بزنیم و اون ها را قضاوت کنیم
پس چرا بیهوده وقت و انرژی ارزشمندمان را صرف دیگران کنیم .
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
چرخه معیوب بی هدفی
حلقه اطرافیان | مانع یا پشتیبان
نه گفتن| مسئله این است
اثر برنده | انگیزه یا پاداش
تفکر جعبه سیاهی | تفکر نقاد
دیدگاهتان را بنویسید